Dagbókin, sum gentan Anna, skrivaði frá 12. juni 1942 til 1. august 1944, tá hon saman við familjuni varð tikin av Gestapo og sett í fangalegu, har hon doyði.
Nógv skriva dagbók, men fáar munnu verða vorðan almannaogn, sum henda hjá gentuni Onnu Frank.
Í dagbókini, har ein stórur partur er skrivaður, meðan hon saman við familjuni og øðrum fjaldu seg í Amsterdam fryi týska hervaldinum.
Í dagbókini fáa vit eina mynd av einari púra vanligari ungari gentu, men hon hevur ikki ein vanligan gerandisdag. Vit fáa sum lesarar innlit í tankar og kenslur hennara, hvussu tað er at liva avbyrgd og í ævigum ótta fyri at verða tikin.
Tá ið vit sum lesarar vita, hvørja lagnu hon fekk, gerst hetta sorgarlesnaðu, men samstundis ger henda bókin okkum vónandi klókari.