Um eina gentu, sum bæði er fín og røsk, tí tað ber væl til, hóast mamman heldur vil havt hana at ansa eitt sindur meira eftir tí nýgga kjólanum.
Um eina gentu, sum bæði er fín og røsk, tí tað ber væl til, hóast mamman heldur vildi havt hana at ansa eitt sindur meira eftir tí nýggja ommuprikkuta kjólanum. Guðrun hevur verið og siglt við tunnuflaka og tað heldur hon vera øgiliga spennandi. Hon skilir als ikki, at gentur ikki kunnu dálka seg líka væl sum dreingir.
Ein loysn frá Sendistovuni